Hin stórmerkilega jurt stevía, er upprunalega ættuð frá Suður Ameríku, nánar tiltekið frá Paraguay. Hún vex þar vilt, sem og í fleiri löndum álfunnar. 

Þar hefur hún verið notuð öldum saman til að gera biturt te sætt og bragðbæta ýmis jurtalyf. Eins voru laufin tuggin vegna hins dásamlega náttúrulega sætubragðs.

Það var svo upp úr 1900 að menn fóru að tala um að það gæti verið sniðugt að rækta steviu og hún gæti orðið mikil söluvara. Sykuriðnaðurinn uppgötvaði líka hve stevía gæti verið sniðug, mönnum til lítillar gleði og spurning hversu mikil áhrif það hefur haft á útbreiðslu jurtarinnar.

Þetta er ein af þessum sígildu spurningum sem ég fæ oft og mig langar að deila með ykkur mínum hugleiðingum. 

Mikið hefur verið skeggrætt og skrafað um sykurinn í fjölmiðlum, saumaklúbbum, heitum pottum og bara alls staðar þar sem fólk kemur saman. Flestir virðast hafa skoðun á þessari fæðutegund og líklega stafar það af því hvað við notum ofboðslega mikið af sykri. Sykur leynist mjög víða og þegar fólk ákveður að fjarlægja sykur úr mataræðinu þá verður því oft mikið um þegar það fer að lesa á innihaldslýsingar matvæla.

En skoðum aðeins málið.
Sykur er unnin úr sykurreyr. Það fer svo eftir því hve mikið þessi sykur er unnin hvað hann kallast.

Spelt eða hveiti, hvað er betra?

Sitt sýnist hverjum í þessum efnum sem og öðrum sem koma að næringu og hollustu. Það er endalaust rökrætt um hvað er betra og hollara.
Hér koma mínar hugleiðingar.

Það skiptir auðvitað öllu máli hvað við erum að bera saman. Til að fá eðlilegan samanburð er nauðsynlegt að hafa speltið og hveitið úr sama flokki, þ.e. lífrænt ræktað. Við berum því saman gæðavöru. Næringarinnihald spelts jafnt og hveitis getur nefninlega verið mjög misjafnt eftir því hve ríkur jarðvegurinn er af næringarefnum og í lífrænni ræktun er þess gætt að svo sé.

Það má segja að þessi litlu krúttlegu fræ hafi lagt heiminn að fótum sér, slíkar eru vinsældir Chia. Enda eru þau alveg mögnuð, ótrúlega rík af næringarefnum og eru því talin til fæðu sem fellur í svokallaðan ofurfæðu flokk. Saga chia fræsins nær allt aftur til 3500 F.K. og eru þau talin hafa verið mikilvægur hluti af fæðu Maya og Azteca.

Chia fræin er mjög próteinrík og innihalda allt að 30 gr af próteini í hverjum 100 gr sem er meira en er að finna í kjúklingabringu eða lambalæri! Það eru því tilvalið að bæta þeim út í orkudrykki , brauð og grauta til að auka próteininnihald máltíðarinnar.